Ο Ηλίας Λιούγκος μας προσφέρει μια ολοκληρωμένη νέα δουλειά με τραγούδια που συνέθεσε ο ίδιος σε στίχους του Πάνου Δημητρόπουλου ενώ την ενορχήστρωση του έργου ανέλαβε ο Δημήτρης Λάππας συμβάλοντας καθοριστικά στο τελικό αποτέλεσμα.
Το Ogdoo Music Group με μεγάλη υπερηφάνια σας παρουσιάζει το νέο άλμπουμ του Ηλία Λιούγκου με τίτλο «Είμαι Δέντρο Βορινό». Έχοντας διανύσει σχεδόν πενήντα χρόνια υπηρετώντας με συνέπεια το καλό ελληνικό τραγούδι με ιστορικές συνεργασίες ξεκινώντας από το δίσκο «Τα Παράλογα» του Μάνου Χατζιδάκι το 1976 σε ηλικία μόλις 20 ετών και συνεχίζοντας πάντα με εξαιρετικές επιλογές ρεπερτορίο ως ερμηνευτής αλλά και ως τραγουδοποιός, ο Ηλίας Λιούγκος μας προσφέρει μια ολοκληρωμένη νέα δουλειά με τραγούδια που συνέθεσε ο ίδιος σε στίχους του Πάνου Δημητρόπουλου ενώ την ενορχήστρωση του έργου ανέλαβε ο Δημήτρης Λάππας συμβάλοντας καθοριστικά στο τελικό αποτέλεσμα.
Δέκα «χειροποίητα» τραγούδια προέκυψαν από τη συνεργασία του Ηλία Λιούγκου και του Πάνου Δημητρόπουλου, δέκα μικρές ιστορίες μουσικής που «φτιάχτηκαν» με αναλογικό κι όσο πιο αληθινό τρόπο γίνεται κόντρα στην ψηφιακή πραγματικότητα. Εκτός από το τραγούδι «Είμαι δέντρο βορινό» που έδωσε τον τίτλο στο άλμπουμ, σας προτείνουμε να ακούσετε το «Μοναξιά διπλή Α’ μελοποίηση» αλλά και το τραγούδι «Στης εξορίας τα βουνά» στο οποίο συμμετέχει και ο Νίκος Ζούδιαρης.
Ο πίνακας του εξωφύλλου που χρησιμοποιήθηε στο εξώφυλλο του άλμπουμ φιλοτέχνησε ο Γιάννης Τζερμιάς.
Ο ίδιος ο δημιουργός αναφέρει στο σημείωμά του
Στο εργαστήρι της τραγουδοποιίας, μέλημά μου είναι να συνθέτω μελωδίες που να ταιριάζουν και να συνδέονται άρρηκτα με τις λέξεις και τα κρυμμένα συναισθήματα των στίχων, ώστε να αναδεικνύονται και να αποκτούν μουσική υπόσταση.
Τα λόγια του Πάνου Δημητρόπουλου με ενέπνευσαν και με οδήγησαν στο να αναζητήσω και να ενδώσω ακόμα περισσότερο σε ένα προσωπικό είδος Λαϊκό Δημοτικού τραγουδιού που περιέχω λόγω καταγωγής μου και που εμφανώς φλέρταρα και σε παλαιότερες εργασίες μου.
Έτσι, χωρίς καμμιά διάθεση πρωτοτυπίας, κινήθηκα σε γνωστούς και σχεδόν κορεσμένους μουσικούς δρόμους και ρυθμούς, προσπαθώντας τα τραγούδια αυτά να έχουν μιαν ευρηματική απλότητα και να διατηρήσουν ένα οικείο άκουσμα.
Μία δεύτερη μελοποίηση στους στίχους του τραγουδιού “Μοναξιά διπλή” που την ξεκίνησα ως παιχνίδι, μου έφερε ένα καινούργιο τραγούδι που στο τέλος δεν ήξερα ποιο να διαλέξω. Σας παραδίδω και τους δύο τρόπους.
Το «Είμαι δέντρο βορινό» θα αντέξει στο χρόνο και στους δύσκολους χειμώνες που διανύουμε και θα φυλάξει «άνθη φύλλα και καρπό» για να ξαποσταίνει τους στρατοκόπους του καλοκαιριού.
Ευχαριστίες:
-Ευχαριστώ τον Πάνο Δημητρόπουλο για το σεβασμό την εμπιστοσύνη αλλά και για την φροντίδα που ανέλαβε στα πρακτικά ζητήματα, κάνοντας με να νιώθω πως όλα είναι εύκολα σε εποχή κρίσης και παρακμής της δισκογραφίας.
-Το Δημήτρη Λάππα που αγάπησε αυτά τα τραγούδια και τα νοιάστηκε σαν να είναι δικά του από την πρώτη στιγμή. Η συνεισφορά του είναι ανεκτίμητη και θεωρώ πως αυτή η εργασία ανήκει και στους τρεις μας.
-Τους σπουδαίους μουσικούς που γενναιόδωρα έδωσαν το καλύτερό τους.
-Τον Νίκο Πιτλόγλου που με τις μίξεις ανέδειξε όλες τις λεπτομέρειες και έφερε ισορροπία και τάξη σ’ αυτό το χάος των ηχογραφήσεων που επικρατούσε πριν τις αναλάβει.
-Τέλος, στο φινάλε του τραγουδιού «Στης εξορίας στα βουνά» ακούγεται η φωνή του Νίκο Ζούδιαρη. Η τιμητική αυτή συνύπαρξη με έναν ψίθυρο και μια κραυγή, έφερε ένα ανεπάντεχο αποτέλεσμα που έμελλε να γίνει η αγαπημένη μου στιγμή απ’ όλο τον κύκλο και κάθε που ακούω αυτό το τραγούδι, περιμένω να φτάσω σε αυτό το σημείο. Τον ευχαριστώ από καρδιάς και δηλώνω θαυμαστής του.
Καλή σας ακρόαση.
Ηλίας Λιούγκος
Ο στιχουργός Πάνος Δημητρόπουλος αναφέρει
Πιστεύω πως η τέχνη του τραγουδιού αποτελεί ένα μέγιστο κοινωνικό λειτούργημα, ειδικά σε μία εποχή όπου όλες οι αξίες έχουν αρχίσει να γκρεμίζονται. Ήταν όνειρο ζωής για μένα, από τον καιρό που ήμουν έφηβος, να συνεργαστώ με τον Ηλία Λιούγκο. Είναι η αισθητική του, ως συνθέτης και ως ερμηνευτής, που με μαγεύει και με ταξιδεύει σε μονοπάτια ευωδιαστά. Οι στίχοι όλοι γράφτηκαν έχοντας στο νου μου τον ήχο του και τις σιωπές, την στάση ζωής και τις αποστάσεις που έχει σοφά κρατήσει. Στην ενορχήστρωση του έργου συνέβαλε ο Δημήτρης Λάππας όπου με τα μαγικά του παιξίματα και την αγάπη του διαμόρφωσε αυτό το ένδυμα στην τελική και καθοριστική του μορφή. Τους ευχαριστώ από τα βάθη της καρδιάς μου.
Σημείωμα του Δημήτρη Λάππα
…Σε μια πρασιά τον είδα να παίζει ένα μοτίβο σε ένα μαύρο πιάνο.
Ήταν όμορφος πολύ και καλοντυμένος. Στεκόμουν πίσω του και σε μια στιγμή σηκώνεται, με κοιτά και έρχεται προς το μέρος μου.
Πλησιάζει κοντά στο πρόσωπο μου.
-Τι κάνεις εσύ; με ρωτά
-Γράφω μουσική και παίζω! του λέω
-Έλα μαζί μου! μου λέει
Κατεβαίνουμε μια στενή σκάλα στριφογυριστή παλιά, που οδηγούσε σε ένα υπόγειο και μόλις κατεβήκαμε αντικρίζω ένα μεγάλο τραπέζι και πάνω πολλά χαρτιά και εργαλεία δεξιά αριστερά όλων των ειδών και στο τραπέζι καθόντουσαν ο Ελύτης, ο Σεφέρης, ο Καρυωτάκης, ο Γκάτσος, η Πολυδούρη και άλλοι και συζητούσαν «τι θα κάνουν με τον πάνω κόσμο και τι θα πάει πού», λες και μοίραζαν τις μοίρες των μουσικών και των συγγραφέων.
Καθώς στεκόμουν μπροστά τους, σε μια στιγμή σηκώνουν όλοι τα κεφάλια, μου ρίχνουν μια ματιά και συνεχίζουν ανενόχλητοι τι δουλειά τους. Γυρνάει προς το μέρος μου ο «Μάνος Χατζιδάκις»! Ναι, αυτός που έπαιζε το πιάνο και με οδήγησε στο υπόγειο ήταν ο Μάνος Χατζιδάκις!
-Να γράφεις και να παίζεις, αυτό να κάνεις! μου λέει.
Από τον ενθουσιασμό μου πήρα τόση χαρά που ξύπνησα!
Ήταν τόσο αληθινό όσο οι μουσικές του κυρίου Μάνου και τα ποιήματα αυτών των μεγάλων ποιητών. Ήταν σαν να πήρα την ευλογία του να συνεχίσω να κάνω αυτό που κάνω και να το κάνω με όλη μου την ύπαρξη.
Ήταν το όνειρο που είδα το πρώτο βράδυ μετά το τηλέφώνημα του Πάνου, που μου πρότεινε να συνεργαστώ με τον Ηλία και να ηχογραφήσουμε αυτόν τον δίσκο.
Υ.Γ Στις μέρες μας που όλα γίνονται ψηφιακά εμείς με τον Ηλία και τον Πάνο φτιάξαμε κάτι αναλογικό και όσο πιο αληθινό γίνεται.
Οι στίχοι του Πάνου ήταν κομμένοι και ραμμένοι με μια συμπαντική ραπτομηχανή πάνω στη φωνή του Ηλία και μουσικές του Ηλία περιέχουν όλα τα ακούσματα και διδάγματα των μεγάλων συνθετών και φυσικά του Μάνου Χατζιδάκι. Έτσι η ζωή είναι ένα όνειρο και τα όνειρα είναι όσο αληθινά τα κάνεις πράξη παίζοντας σαν παιδί με τους ήχους των υπερχορδών του σύμπαντος.
Καλή ακρόαση!
Δημήτρης Λάππας
